Αγέννητοι Αδελφοί

Περιγραφή

Ο άνθρωπος, όπως και ο κόσμος, είναι μυστήρια κρυμμένα σε μυστήρια…

Μια παγκοσμίως αναγνωρισμένη συνθέτρια κρύβεται από τη δημοσιότητα λίγους ορόφους πάνω από το υπόγειο στο οποίο ένα κατακερματισμένο μυαλό ονειρεύεται την επιστροφή στην οικογένειά του.

Μια επιστήμονας παριστάνει τον Θεό σ’ έναν κόσμο που η τεχνολογία μπορεί να μορφοποιήσει μέσα σου ανθρώπους αγέννητους από τη φύση.

Και μια επαγγελματίας δολοφόνος, που βλέπει το παιδί της να σβήνει, προσπαθεί να ξαναφέρει στη ζωή τον παλιό συνεργάτη της.

Όταν η εύθραυστη ισορροπία ανατρέπεται, τη μάχη για ζωή και κυριαρχία κρίνει το παρελθόν, αλλά και η αγάπη, η βία, οι δύσκολες αποφάσεις…

Γρήγορο, βαθύ και με αυξανόμενη ένταση –σαν σεξουαλική πράξη– το μυθιστόρημα αυτό γεννάει διλήμματα που αντηχούν σιωπηλά μετά την τελευταία του λέξη.

…Στο διάολο το σχέδιο! Το σώμα μου κινείται μόνο του. Γυρνάω το κεφάλι μου και προσπαθώ να σηκωθώ, αλλά ένα δυνατό χέρι με αρπάζει απ’ τον ώμο και με καθηλώνει στο στρώμα, ενώ το άλλο πιέζει την κάννη στο κρανίο μου….

      «Μην κουνιέσαι, γαμώτο!»

      Το βλέμμα μου πέφτει στα άδεια χέρια μου και μόνο ντροπή βλέπω εκεί. Δεν παίρνω, δεν μπορώ να πάρω τίποτα μαζί μου. Μόνο ν’ αφήσω πίσω μου. Όχι επιτεύγματα, σκέφτομαι πολύ αργά, μόνο ανθρώπους. Αθώους νεκρούς, αγέννητους πλασμένους, αγαπημένους ανύπαρκτους, ερωτευμένους τρελούς…

Ο Μιχάλης Μανωλιός γεννήθηκε το 1970 και σπούδασε μηχανολόγος μηχανικός. Έχουν κυκλοφορήσει δύο συλλογές διηγημάτων του, Σάρκινο Φρούτο (Τρίτων, 1999) και …και το τέρας (Τρίτων, 2009), από την οποία το διήγημα «Αίθρα» κέρδισε το 2010 τον διεθνή διαγωνισμό Aeon Award. Διηγήματά του έχουν δημοσιευθεί σε ανθολογίες και περιοδικά στην Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Ιταλία. Ζει, γράφει και περνάει καλά στην Αθήνα.